Remarque schreef:Waar baseer je dat op?
...Casablanca en Teheran
Remarque schreef:Een paar jaar na de oorlog hadden ze de Duitsers nodig in de Nato om weerstand aan het oostblok te kunnen geven en waren de Duitsers goed genoeg.
...het verschil is dat de zomer van 1944 niet een paar jaar na de oorlog was, er was nog geen vertrouwen, geen Adenauer en geen oostblok. Bovendien waren Churchill en Roosevelt in de zomer van 1944 geen van beiden van het politieke toneel verdwenen.
Remarque schreef:Er werd maar al te graag gebruik gemaakt van de Duitse militaire know-how. Konden de grote politieke geallieerde denkers dat niet voorzien?
...niet in de zomer van 1944
Remarque schreef:Waar baseer je die kreet op? En hoe belangrijk is sentiment bij het nemen van dergelijke beslissingen?
...in het geval van Churchill en de Fransen (De Gaulle) waren dergelijke sentimenten zéér belangrijk
Remarque schreef:Ze zouden hun achterban kunnen vertellen dat er geen nazi-Duitsland meer bestond en dat door vrede (honderd)duizenden levens bespaard bleven. Bijvoorbeeld.
...dan moesten ze eerst zelf geloven dat een Duitsland zonder Hitler niet gevaarlijk meer was.
Remarque schreef:Dat leg je eigenlijk net zo uit als hoe je uitlegt dat een van de smerigste nazi's, Werner von Braun, je rakettenprogramma op poten gaat zetten...
a) er is een groot verschil tussen het gebruiken van de wetenschappelijke kennis van de wetenschappers van het totaal verslagen Duitsland en het onmiddelijk inzetten van een niet gedenazificeerde en niet ontwapende Wehrmacht in een poging een zeer sterke nieuwe tegenstander aan te vallen terwijl je die nieuwe tegenstander eigenlijk als bondgenoot nodig hebt in de Pacific.
b) vanwaar de opvatting dat von Braun "één van de smerigste nazi's" was? Dezelfde von Braun die door de Gestapo opgepakt werd en slechts door tussenkomst van Albert Speer niet terechtgesteld werd.
Remarque schreef:Ja, best mogelijk. De Duitsers vormden geen echte dreiging meer en waren al lang in het defensief gedwongen. Nu waren ze heel bruikbaar om tegen de Russen in te zetten zonder dat de USA en GB veel te verwijten viel. In ieder geval niet genoeg voor een oorlogsverklaring van de USSR tegen GB en de USA. Bovendien zou een machtsovername door Von S. en consorten er bijna per definitie voor zorgen dat er een (bescheiden) de-nazificatie op gang kwam.
...toch hielden die Duitser die geen echte bedreiging meer vormden het nog een jaar vol en waren fanatiek genoeg om juist de westelijke geallieerden in december 1944 nogeens vol te treffen. Denk je dat de haat van de Duitsers jegens de westelijke geallieerden geen rol zou spelen na de dood van Hitler? En waarom denk je dat de dood van Hitler een garantie zou zijn geweest voor een geslaagde coup? Hoe zouden Himmler, Göring, Bormann en al die anderen reageren en wat zou hun macht nog zijn? Hoe zou de Waffen-SS reageren? Hoe zou de Gestapo reageren?
Remarque schreef:Je vergeet niets. Je hebt gewoon niet gelezen. Of ga je weer selectief lezen?
...noem die voordelen dan gewoon ipv weer dat spelletje over wel of niet lezen. Of heb je inmiddels weereens in je eerdere berichten zitten knippen?
Remarque schreef:En ik zeg niet dat de zo zou zijn gegaan, ik sluit de mogelijkheid zeker niet uit... Jij denkt dat alles gewoon door zou gaan? En als ik een verkeerde conclusie trek over wat je denkt, vertel dan maar wat er wel zou gebeuren. Dat was uiteindelijk de vraag.
Dat vertelde ik je al: Duitsland moest alsnog onvoorwaardelijk capituleren en zou worden opgesplitst in twee invloedssferen met bezettingslegers om te voorkomen dat Duitsland in de toekomst een bedreiging kon vormen. Een ook in dat geval zou langzaam maar zeker de spanning tussen oost en west toenemen. Niets anders op idd. een hoop verwoestingen in Duitsland na. Als de westelijke geallieerden de mogelijkheid hadden overwogen om Stalin aan te pakken dan hadden ze dat in 1945 wel gedaan. Toen hadden ze zelfs atoomwapens, in de zomer van 1944 nog niet. Patton had wel zin in die zelfmoordoperatie. Dat ze het zelfs toen niet deden zegt genoeg.
Maar terug naar de vraag (zoals je vroeg): ik betwijfel of Stauffenberg na een geslaagde bomaanslag op Hitler zondermeer Himmler en zijn SS terzijde had kunnen schuiven. Met als gevolg een burgeroorlog tussen Duitsers die die dode Führer trouw blijven en de aanhangers van de samenzweerders. En of de geallieerden dat een betrouwbare partner hadden gevonden betwijfel ik al helemaal.