Een monument ter ere van de Sovjet overwinning op Duitsland
Een bord bij het museum, informatie over de slag.
Uitzicht over het slagveld, het Rode leger moest vanuit het dal omhoog vechten.
Overal in de bossen restanten van stellingen.
Veel huizen in de omgeving dragen sporen van de slag.
Resten van Duitse loopgraven.
Aan de overkant zat maarschalk Shukow
Zijn uitkijkpost over het slagveld.
Zijn bunker, wegens instortingsgevaar niet meer te bezoeken.
19 jaar, de oorlog krijgt een gezicht.
De nabestaanden.
De begraafplaats van het Rode leger.
De kessel van Halbe, de Falaise pocket van het oostfront.
Op de (Duits) militaire begraafplaats in Halbe rusten ongeveer 22.000 gesneuvelden uit april 1945 de meeste onbekend.
17 jaar, een van de jongste (bekende) slachtoffers.
Na de oorlog werden veel Duitsers zonder enige vorm van proces geëxecuteerd in Stalins gevangenenkampen, ook deze worden herdacht.
In een nabijgelegen schoolgebouw is een tentoonstelling, hier worden o.a. de recente bodemvondsten uitgestald.
In de nabijgelegen bossen is genoeg te vinden, een metaaldetektor is overbodig.
Overal in de bossen restanten van stellingen.
Deze weg was de enige uitweg voor het 9e leger richting het 12e die een een corridor vormde richting de Elbe en de Amerikanen aan wie ze zich wilden overgeven, liever dan in Russische krijgsgevangenschap te gaan.
In het nabijgelegen Zossen had de Duitse legerleiding grote bunkercomplexen, deze zijn met een rondleiding te bezoeken.
Zonder rondleiding kan je wel de luchtbeschermingsbunkers bekijken die nog in tact zijn. Hier konden de gezinnen van de hoge officieren schuilen bij luchtaanvallen.
Deze voormalige Duitse kazerne is na 1945 in gebruik genomen door de sovjets, nu staat alles leeg en vind je nog overal sporen van de Russen zoals deze (orginele) Lenin
Kamp Sachsenhausen is door de Duitsers opgericht in 1936 na 1945 tot 1950 gebruikt door de Russen die er ook vele duizenden zonder vorm van proces geëxecuteerd hebben.
De toegangspoort.
De hekken.
Ook hier worden de slachtoffers van Stalin herdacht.
En van de dodenmarsen april 1945
Gedenkstätte Plötzensee, dit was de belangrijkste executieplaats van het 3e rijk o.a. de daders van de aanslag op Hitler 20 juli 1944 werden hier opgehangen.
Aan de vleeshaken werden de medendaders van de aanslag opgehangen, er stond ook een guillotine deze mocht echter niet gebruikt worden omdat Hitler een "langzame" dood had bevolen.
Eerder in mijn vakantie, tijdens mijn bezoek aan Slovenie maakte ik deze foto's van een voormalig hoofkwartier / ziekenhuis van Tito's partizanen.
Hier hebben de Duitsers 3 jaar naar gezocht maar nooit gevonden.
Zelfs nu moet je een uur lopen vanaf de parkeerplaats naar de locatie en loop je kans te verdwalen.
Sporen van de koude oorlog, een wachtpost van het ijzeren gordijn.
Nu de grens tussen 2 navo partners, Slovenie en Italie.
Commentaar overbodig.
ps. Door op de foto te klikken kan je hem vergroten!!
