Bijzonder verhaal van veteraan of Opa

Harro · Bericht door **Harro** » 22 mei 2006, 12:44

Klik HIER voor het zéér gedetailleerde verslag van de zwager van mijn opa die van 1943 tot 1945 in Berlijn was en daar de bombardementen en de komst van de Russen meemaakte.

Polte · Bericht door **Polte** » 23 mei 2006, 01:08

Mwah mijn grootouders hebben niet in het verzet gezeten, voornamelijk omdat ze nog veel te jong waren. Mijn opa van mijn moeders kant woonde in Dongen en was in het jaar van de bevrijding 8 a 9 jaar oud. Hij verteld nog wel eens verhalen van neergestorte vliegtuigen in de omgeving wat hij veelal heeft zien gebeuren en een keer dat er vliegtuigen over vlogen en de Duitsers met hun k98's erop gingen schieten. Hij en andere kinderen vonden het leuk om telkens de munitie van de Duitsers af te pakken en weg te rennen, maarja zo gauw de Duitser hem had te pakken was het een draai om de oren

Ook had hij eens in een winkel waar Duitsers waren een k98 gepakt die tegen de toonbank stond. Wederom toen de Duitser dat zag.. een draai om de oren

mijn opa heeft ook best wel flaporen dus weten we ook hoe dat komt

Zelf bij de bevrijding van Dongen zat hij op een Sherman tank die bij de oude veerbrug onder vuur werd genomen, hij kon zich eigen nog snel uit de voeten maken.

Dan de opa van mijn vaders kant woonde in Tilburg, die heeft ook meerdere luchtgevechten meegemaakt. Eens gezien hoe een vrouw met een kinderwagen dood werd geschoten door een overvliegende Engelse jager die het gemunt had op de Duitsers...
Tevens bij een bombardement liep hij over straat met zijn zusje toen een Duitser hem en zijn zusje snel in een bomtrechter trok.

Van mijn oma aan mijn vaders kant zijn haar zuster + gezin: 2 kinderen, omgekomen bij een V2 raket die in Tilburg terecht was gekomen. Ze was 2 weken daarvoor getrouwt. Haar man was werken.

Nog een verhaal wat ik laatst hoorde toen ik in Eerde was,

Een Amerikaan liep richting de kerk meende ik en werd beschoten door een Duitser die zijn maat doodschoot, daarop schoot de Amerikaan de Duitser dood. Terwijl hij naar de Duitser liep en hem bekeek wou hij het wapen van de Duitser rechtop naast hem zetten als eerbetoon. Toen hij dat van plan was werd hij weer onder vuur genomen en sloeg hij perongeluk het wapen volop in het gezicht van de dode Duitser, fluisterend zei hij "Sure he's dead now", oid. Snel sprong hij in de sloot of berm en was het even stil. Toen hij opstond floot er een kogel vlak langs hem, hij had alleen z'n helm verloren dus pakte hij wat hij zo snel mogelijk kon vinden.. een Duitse helm. Waarmee hij nog een tijdje mee heeft rondgelopen.

Wel apart. Verhaal vertelde een veteraan eens in Eerde aan de eigenaar van de Eerdse molen, waar ik dit eergisteren van heb gehoord.

En zo tal verhalen.

Edgar · Bericht door **Edgar** » 23 mei 2006, 09:35

Bij mijn familie zijn geen verzetsmannen of vrouwen geweest, m'n familie heeft verder best wat meegemaakt.

- M'n opa.
Hij was 14 toen de oorlog begon, en hij woonde toen in Haarlem. Ze hadden hout nodig voor de kachel in +- 1943-1944 (geloof ik), en daarom gingen ze hout kappen bij een bos in amsterdam. Later kwamen ze erachter dat er heel dichtbij een SS hoofdkwartier lag.
Verder heeft hij een Vickers Wellington zien neerstorten in Haarlem, en hij heeft er een onderdeel van meegenomen, en deze heb ik nu in mijn bezit. Verder heeft hij aardig wat meegenomen net na de bevrijding. Een tweetal gecamoufleerde gasmaskerbussen en een k98 clip uit de bunkers bij zandvoort. Hij wou ook een radio meenemen, maar die was te zwaar. Verder heeft hij in de oorlog een heleboel propagandatijdschriften gekocht, die ik nu ook in mijn bezit heb. Ook heeft hij bij de bevrijding een heel klein stuk in een duits mijnenveld gelopen op strooptoch naar spullen, gelukkig kwam hij er op tijd achter, en liep hij heel voorzichtig terug!

- Mijn oma.

Niet veel, ze heeft alleen vaak de Jeugdstorm voorbij zien marcheren.

- Andere opa.

Heeft enkele executies gezien, wat hij ook erg moeilijk vond om te verwerken na de oorlog. Hij heeft wel heel veel spullen meegenomen in de WO II, heb alleen geen idee wanneer en hoe. Hij overleed namelijk toen ik 7-8 was, en toen was ik nog niet into de WO II. M'n oma weet het ook niet. Ook heel raar is dat ik een Oorlogsvrijwilliger speldje heb van hem, diverse bakelieten ontstekingshouders, en lichtkogelhouders duits, en vele documenten. Toch wel vreemd hoe die er nou aan gekomen is, vooral van dat speldje.

- Andere oma.

Bij haar oudere huis werd een Duits hoofdkwartier gelegerd, en haar vader had toen Radio Oranje. Dit was ongeveer in 1944. Dus daarom moesten ze heel snel de radio verplaatsen, en gingen ze op een geheime plek op zolder luisteren. Verder vlogen er geregeld granaatscherven door de ruiten, aldus mijn oma.

koos24 · Bericht door **koos24** » 26 mei 2006, 23:23

Bij mijn familie geen bijzondere gebeurtenissen.

De ouders van mijn vader woonde in Den Haag maar hadden het geluk dat ze een banketbakkerij hadden en dus nog goed de hongerwinter doorkwamen met vooraf gehamsterde voorraden.
O, ja opa luisterde weleens naar radio oranje, heel dapper allemaal.

De rest van mijn vaders familie woonde in Groningen en ging NA de bevrijding in het verzet. De "helden" plunderde huizen van gevluchtte NSB gezinnen nog steeds schamen

ze zich daar niet voor.
Wel verbazen ze zich ieder jaar dat ze nog steeds geen lintje hebben gekregen voor hun verzetsdaden

De ouders van mijn moeder woonden ook in Den Haag maar ook hier geen vaderlandslievende daden, gewoon de oorlog doorgerold zoals een groot deel van de Nederlanders.

Cas · Bericht door **Cas** » 30 mei 2006, 18:44

Mijn beide grootouders komen uit valkenburg ze zijn van de plaatselijk wel bekende families Eurlings en Stevens.

Mijn opa van vaders kant heeft in Aken gezeten omdat hij gedwongen moest werken,

Mijn opa van moeders kant heeft bij de bevrijding en na de bevrijding getolkt voor de Amerikanen. Tegenover het huis van mijn overgrootouders aan de Cauberg (voor pvt Ed schuin tegenover de ingang van het kerkhof en die toko wat zijn aan het verbouwen) lag een rode kruis post, en mijn opa had nogal wat contact met de soldaten, op een dag kwam een van de amerkanen bij mijn overgrootouders thuis en mijn overgrootoma kreeg de vraag, Can you was my pants ? doodnormaal, kun je m'n broek wassen, alleen mijn oma verstond , can you wash my pens (pens is dialect voor (bier)buik) dus wat zei ze, wes diech din pens mer zelluf (was jij je pens maar zelf). wel humor vind ik.

rutger · Bericht door **rutger** » 30 mei 2006, 19:17

Cas schreef:Mijn beide grootouders komen uit valkenburg ze zijn van de plaatselijk wel bekende families Eurlings en Stevens.

Mijn opa van vaders kant heeft in Aken gezeten omdat hij gedwongen moest werken,

Mijn opa van moeders kant heeft bij de bevrijding en na de bevrijding getolkt voor de Amerikanen. Tegenover het huis van mijn overgrootouders aan de Cauberg (voor pvt Ed schuin tegenover de ingang van het kerkhof en die toko wat zijn aan het verbouwen) lag een rode kruis post, en mijn opa had nogal wat contact met de soldaten, op een dag kwam een van de amerkanen bij mijn overgrootouders thuis en mijn overgrootoma kreeg de vraag, Can you was my pants ? doodnormaal, kun je m'n broek wassen, alleen mijn oma verstond , can you wash my pens (pens is dialect voor (bier)buik) dus wat zei ze, wes diech din pens mer zelluf (was jij je pens maar zelf). wel humor vind ik.

$_/-\o-$ $_/-\o-$ $_/-\o-$

rik3445 · Bericht door **rik3445** » 16 jun 2006, 22:57

Mijn Oma had een verhaal over de oorlog.
Ze hadden een kippenhok en daarachter een schuilplaats...
daar zatten enkele onderduikers.
Toen was er een razzia en 1 onderduiker die was te laat, toen rende die het veld in.
En er was een Duitser die dat zag dus die schoot toen, en toen viel die neer..
En toen liep die Duitser erheen en schopte er tegen aan en toen liep die weer weg.
en Toen ze weg waren zei de vader van mijn Oma: Volgens mij is die niet dood..
En even later zagen ze een kopje boven uitsteken en hij rende weg.
Nou ik vind het wel een wonderlijk verhaal..

pvt_Ed · Bericht door **pvt_Ed** » 17 jun 2006, 11:49

Cas schreef:Mijn beide grootouders komen uit valkenburg ze zijn van de plaatselijk wel bekende families Eurlings en Stevens.

Mijn opa van vaders kant heeft in Aken gezeten omdat hij gedwongen moest werken,

Mijn opa van moeders kant heeft bij de bevrijding en na de bevrijding getolkt voor de Amerikanen. Tegenover het huis van mijn overgrootouders aan de Cauberg (voor pvt Ed schuin tegenover de ingang van het kerkhof en die toko wat zijn aan het verbouwen) lag een rode kruis post, en mijn opa had nogal wat contact met de soldaten, op een dag kwam een van de amerkanen bij mijn overgrootouders thuis en mijn overgrootoma kreeg de vraag, Can you was my pants ? doodnormaal, kun je m'n broek wassen, alleen mijn oma verstond , can you wash my pens (pens is dialect voor (bier)buik) dus wat zei ze, wes
diech din pens mer zelluf (was jij je pens maar zelf). wel humor vind ik.

Is dat waar nu Cafe Classic ligt? Best wel interresant dit. Weer wat erbij over valkenburg

koos24 · Bericht door **koos24** » 19 jun 2006, 19:39

rik3445 schreef:Mijn Oma had een verhaal over de oorlog.
Ze hadden een kippenhok en daarachter een schuilplaats...
daar zatten enkele onderduikers.
Toen was er een razzia en 1 onderduiker die was te laat, toen rende die het veld in.
En er was een Duitser die dat zag dus die schoot toen, en toen viel die neer..
En toen liep die Duitser erheen en schopte er tegen aan en toen liep die weer weg.
en Toen ze weg waren zei de vader van mijn Oma: Volgens mij is die niet dood..
En even later zagen ze een kopje boven uitsteken en hij rende weg.
Nou ik vind het wel een wonderlijk verhaal..

Vreemd verhaal.................

Bij onderduikers of een vermoeden daarvan volgde huiszoeking in de betrokken woning en in iedergeval arrestatie van de hoofdbewoner (hoofdbewoners)

Schoten de Duitsers personen neer dan werd het lichaam meegenomen ter identificatie of het moest een executie van gijzelaars ter afschrikking zijn.

Al met al lijkt me dit typisch een verhaal dat naar het rijk der fabelen verwezen kan worden.

rik3445 · Bericht door **rik3445** » 19 jun 2006, 20:04

Hmm mijn oma heeft het toch zelf verteld... ik bedoel ik denk niet dat men DAAR over gaat verzinnen? en men oma had het zelf meegemaakt..... En het was gewoon een algemene Razzia hoor!

Cas · Bericht door **Cas** » 19 jun 2006, 22:49

Is dat waar nu Cafe Classic ligt? Best wel interresant dit. Weer wat erbij over valkenburg

Nee als je er voor staat het huis rechts, met het stoepje recht tegenover de weg naar het aquarium en de ingang kerkhof

Mr Mojo Risin · Bericht door **Mr Mojo Risin** » 27 jun 2006, 10:21

Mijn opa die ondertussen al is overleden was juist oud genoeg om te werken aan de kustverdedingen toen de duitsers in België waren. Dus ging hij mee op de trein naar frankrijk. Hij is dan van die trein gesprongen.
Maar op een moment moest hij door een controlepost en ze controleerden 1 op de 2 personen. Natuurlijk had mijn opa geen papieren, dus nam hij het eerste meisje vast dat hij zag en legde uit dat hij gevlucht was en zij hem moest helpen door te doen alsof zij een koppeltje waren. En dat is dan gelukt en zo is hij kunnen terugkeren naar Vilvoorde en naar zijn lief die mijn ondertussen ook overleden oma was. Dan heeft hij nog even bij mijn oma ondergedoken gezeten en daarna bij een boer.

gamer0004 · Bericht door **gamer0004** » 27 jun 2006, 12:56

mijn opa's en oma's hebben geloof ik niets speciaals gedaan. de oom van mijn vader wel, hij was te werk gesteld in duitsland. hij moest werken aan de spoorrails ofzo. ze kregen niet zo veel en lekker te eten, maar de duitse officieren wel. die aten in een hotel of cafe of restaurant ofzo, maar als er luchtalarm was gingen ze de schuilkelder in. die oom en zijn maten dus ook, maar na een tijdje raakten ze er aan gewend en als die duitsers dan de schuilkelder ingingen, aten zij de rest van hun maaltijd op. moest dan natuurlijk wel met etenstijd zijn. na een tijdje is hij gevlucht naar nederland. na een aardige reis kwam hij thuis aan. zegt z'n moeder: "wat doe je hier, ik heb geen eten voor je hoor" oid. lekkere ontvangst

bomber_nander · Bericht door **bomber_nander** » 28 jun 2006, 18:10

mijn grootmoeder:

bij mijn grootmoeder duikt er in het begin van wo2 belgische soldaten onder.
paar jaar later zijn ze moeten vluchten.
hun oudere buur die niet wou vluchten nagelde toen hun deuren en ramen dicht.elke keer dat er duitsers binnen zijn geweest deed hij ze terug dicht ''voor ze te klote!''

mijn andere grootmoeder:

had 2 oudere broers die opgeroepen werden, maar natuurlijk wouwen ze niet meegaan,en hebben ze zich lang ondergedoken.
ze hadden zich dan verstopt op de hooizolder.
de duitsers kwamen toen de hooizolder ' inspecteren ' en staken met hun bajonetten door het hooi om te zien dat daar iemand zat.
ze zaten er wel in maar de suitse'rs hadden waarschijnlijk niet diep genoeg gestoken (gelukkig).toen zijn ze weggevlucht naar antwerpen.

mijn grootvader:

ging op het einde van de oorlog als vrijwileger naar england voor in de RAF te gaan.

mijn overgrootvader:

vechtte mee in de eerste wereldoorlog tegen de duitsers.
hij werd krijgsgevangene genomen, maar is gevlucht!!
daarvoor kreeg hij een stuk of 5 medailles (die ik binnekort hoop te krijge)

k98k · Bericht door **k98k** » 09 jul 2006, 04:12

mijn oma heeft weinig speciaals mee gemaakt geloof ik op de hongerwinter na waar ze nu nog last van heeft. ongelooflijk, er mag niks worden weggegooid wat nog te eten is, en het maakt niet uit hoeveel eten je voor d'r op schept, ze eet heel d'r bord leeg. best triest.

m'n opa heeft verteld dat hij veel 'kattenkwaad' uithaalde met vrienden, zoals dat er elke dag over de erfdijk 2 soldaten wacht liepen, op een dag haden ze een vislijn ter hoogte van deze mannen d'r hoofd gespannen, toen deze er oderdoor liepen verloren ze d'r petten. gheheh best grappig.
later in de oorlog werd het minder grappig, hij werd geselecteerd en is op transport gezet richting duitsland, hij heeft echter ter hoogte van Utrecht kennen ontsnappen, is bij een boer terecht gekomen waar hij mocht eten en slapen voor 1 dag, hij heeft toen ook nog een fiets weten te ritselen en is vanuit Utrecht terug kommen fietsen naar Rotterdam. hij heeft me nooit verteld hoe lang hij er over gedaan heeft alleen dat hij 's nachts heeft gefietst en overdag zich schuil hield. de rest van de oorlog heeft hij op verschillende adressen van familie doorgebracht veelal op zolders e.d.

van mijn andere grootouders weet ik niet veel omdat, mijn opa hebt ik nooit gekend, die is overleden toen ik nog geboren moest worden, mijn oma toen ik een jaar of 11 was, het enigste wat me bij staat is dat ze een radio in de muur had, met een schilderij er voor en de overige ruimte erachter vulde ze op met stenen, zodat als er huiszoeking kwam en de duitsers zouden op de muur kloppen dat je geen holle ruimtes hoorde o.i.d.